ψαροσάββατο…

H ιδέα ρίχτηκε στην αρχή της εβδομάδας.
-Την Κυριακή δεν πάμε μια βόλτα μέχρι τη Χαλκίδα;
Η αποδοχή ήταν αυτονόητη.
-Και γιατί όχι. Θα το κανονίσουμε.

Ο διακανονισμός, και οι συζητήσεις, άλλαξαν την ημέρα.
-Αύριο Σάββατο, μια που όλοι δεν έχουμε και καμιά υποχρέωση, θα είναι καλύτερα. Αρκεί να είναι καλός ο καιρός.
-Ε κι αν βρέχει τι πειράζει;

Δεν πειράζει. Τι να πειράζει. Διάθεση να υπάρχει και φύγατε..
Η τέταρτη της παρέας, δήλωσε αδυναμία, αλλά οι τρεις, παρά τα όποια προβλήματα, φανήκατε αποφασισμένοι.
Και ενωμένοι!
Το πρωινό ψιλόβροχο δεν πτόησε κανένα.
Οι συζητήσεις μέχρι την αναχώρηση στράφηκαν σε θέματα άλλα.
Όπως η έρευνα αγοράς για έναν καινούργιο υπολογιστή.
Τόσο σημαντικά.

Το βενζινάδικο της γειτονιάς ευχαρίστως σας προσέφερε τη βενζίνη -επ’ αμοιβή βεβαίως- και εσείς απλώς φορτώσατε εαυτούς πράγματα και διάθεση και ορμήσατε στους δρόμους.

Παραλιακή, στροφή δεξιά στο ποτάμι, συνέχιση προς Κηφισιά, Μαλακάσα και λοιπές … παραλίες.
Κοίτα που οι υπάλληλοι στα διόδια έγιναν ευγενείς.
Μέχρι τώρα τα σκήπτρα τα κρατούσαν οι υπάλληλοι των διοδίων στην Αττική οδό. Τώρα πήραν τη σκυτάλη και οι υπάλληλοι στα διόδια της εθνικής. Καλό αυτό.
Δεύτερα διόδια, πληρωμή χαμόγελα, ευχαριστίες, στα δύο χιλιόμετρα έξοδος στο δρόμο προς Χαλκίδα.
Δεξιά σας η νέα σιδηροδρομική γραμμή. Γιατί άραγε την ανασκεύασαν;
Υπάρχουν τόσο μεγάλα φορτία για μεταφορά;
Τα τσιμέντα ίσως..
Ο δρόμος που κινείστε, επισκευάζεται και γίνεται πιο φαρδύς.
Η κίνηση ανεκτή, η βροχή διακριτική.
Η νέα γέφυρα.
Εντάξει δεν είναι νέα πια, αλλά είναι πιο νέα από την άλλη την γραφική.

-Και τώρα προς τα πού πάμε;
-Αριστερά πάμε προς τη Βόρεια Εύβοια.
-Ε πάμε και βλέπουμε.

Μικρή στάση και ευκαιρία μαζί με το διάλογο και για μια φωτογραφία.

Το κινητό τηλέφωνο έφερε αλλαγή πορείας.
Νότια πρέπει να πάτε. Και αν θέλετε, πηγαίνετε στη Νέα Λάμψακο. Έχει ένα καλό ουζερί…

Στο ντουλαπάκι του αυτοκινήτου, αναζητάς τον πλοηγό.
Στη θέση του και με το καλώδιο που είχες δανείσει!
Ωραία. Έχει και το συγκεκριμένο ουζερί!

Στροφή επί τόπου, εκεί που τέλος πάντων επιτρέπει η κίνηση και κατεύθυνση προς το νότο.
Το μικρό μπλέξιμο του πλοηγού, -μα να θέλει να σας περάσει από ένα μονοπάτι;- ουδόλως σας πτόησε.
Εσείς κάνατε τα δικά σας, και εκείνος σας ανακοίνωνε «επανυπολογίζει».
Τελικά σας πήγε ακριβώς στην πόρτα του καταστήματος.

Παραλιακό κατάστημα και τζάκι; Ναι!
Ήδη αναμμένο, περίμενε να σας ζεστάνει.

Η οικονομική κρίση πάντως έχει φτάσει μέχρι εδώ.

Μια όλη κι όλη η παρέα στο κατάστημα. Η δική σας.Και πάλι ψαροκαταστάσεις.
Η λοιπή παρέα, αρνείται τα φρέσκα θαλασσινά, εσύ όμως δεν έχεις και κανένα λόγο να μη τα δοκιμάσεις.
Πεντανόστιμα!
Και τα ψάρια των κυριών, ολόφρεσκα.

Η δική σου η μακαρονάδα με τα επίσης θαλασσινά, -τελικά είναι να μην αρχίσεις- άργησε λιγάκι, αλλά σας αποζημίωσε.

Οι τιμές κρίθηκαν ικανοποιητικές, η μικρή βόλτα μέχρι την παραλία έγινε με τα πόδια και με το αυτοκίνητο, και η επιστροφή για τα πάτρια εδάφη ξεκίνησε με καλή διάθεση και ήσυχη βροχή.

Κοίτα που μια απόσταση, λιγότερο από μια ώρα, για την ακρίβεια σαρανταπέντε λεπτά κράτησε η επιστροφή, αποφεύγετε να την κάνετε, ώστε να ξεφύγετε από την καθημερινότητά σας.
Και είναι τόσο εύκολη η διαδρομή..
Η διαπίστωση, όχι μόνον δική σου, αλλά όλης της ομάδας.

Απόγευμα και ο καφές στο φλυτζάνι σου, αχνίζει καθώς ξεκινάς να γράφεις το περισπούδαστο τούτο κείμενο.
Πότε και αν το εμφανίσεις, είναι μια άλλη ιστορία.
Θέλεις, μεταξύ των άλλων, να δεις και πώς θα εμφανίσεις τις φωτογραφίες.
Όχι ότι είναι τίποτα σπουδαίες, αλλά καιρός είναι να δεις πώς, με τη νέα μορφή της πλατφόρμας, θα τις παρουσιάσεις πιο μεγάλες από το μέγεθος … γραμματοσήμου που εμφανίζονται τελευταία.

Φυσικά, δεν ξεχνάς και την υπόσχεσή σου
Μη τάξεις σε άγιο κερί και σε παιδί (… τι έγιναν τα λεφτά για το) κουλούρι, δεν λένε;

υγ

Οι εικόνες ξαναμπήκαν τη βοηθεία της μικράς Νατάσσας, την οποία και υπερ-ευχαριστώ.